شهرستان نمين در شمال استان اردبيل با فاصله 25 كيلومتري كناره
جاده اردبيل به تهران و در منطقه مرزي جمهوري آذربايجان
واقع شده است. آب و هواي معتدل با رطوبت و نم نسبتاً خوب
متأثر از رطوبت حاصله از درياي خزر محيطي سرسبز و با صفا
را براي اين شهر فراهم كرده است.
چشم اندازي زيبا از گردنه حيران
وجه تمسميه اين شهر هم با استناد به برخي منابع به همين
خاطر نمين (داراي رطوبت) ذكر شده است. رودخانه مهم مهم آن
نمين چايي و محصولات كشاورزي آن گندم، جو، عدس و فندق مي
باشد. صنايع دستي اين شهرستان شامل چاقو، داس، تبر، چكش،
قالي، قاليچه، كليم، جاجيم و مسند مي باشد.
الف) جاده كوهستاني و جنگلي حيران به طول 35 كيلومتر
ب) منطقه سرسبز و جنگلي شاغلادرق با آثار به جا مانده از
شيندان قلعه سي از خروجي تونل تا منطقه ميناباد
ج) مساكن اوليه انسانها به نام دلمن در يك كيلومتري شمال
نمين
د) تفرجگاه و جنگل فندقلو در 30 كيلومتري اردبيل و 10
كيلومتري نمين
ه) آب هاي معدني قره چناق، مشه سويي، گرده سوئي
و) مقبره شيخ بدرالدين در شهر نمين
ذ) پيكره انساني شكل به نام بابا داوود يا ده ده قورخود،
بالاتر از عنبران
